Reactie van Bianca Brouwer:
Die nabijheid van jou heeft mij zo geholpen. De eerste therapeut sinds vele anderen die “mens” was en is. Jij begreep mijn strijd en vertelde kleine stukjes van de jouwe. Dat maakte de sfeer open. Ik hoefde niet meer uit te leggen.
Het was een emotionele nabijheid die mijn breedsprakigheid indamde. Na jou heb ik in de aftercare Bjarne als therapeut gehad. Die diezelfde manier van benaderen had.
Wat een verademing, het kan dus.
Een mens kan pas echt open zijn als je weet dat de geen tegenover jou weet waar je over praat. Het is gelijkwaardig. Ik voelde mij er heel veilig bij.
Ik merk het ook in het dagelijks leven. Ik ben een heel gewoon eenvoudige vrouw, dus mijn leven is niet bijster interessant. Maar toch wordt het dat wel als ik soms mensen ontmoet op de meest onverwachte momenten. Als we aan de praat raken en je zomaar een gemeenschappelijke deler schijnt te hebben. Dat zijn de mooiste gesprekken.
Nabijheid het kan eng zijn, ongemakkelijk maar zolang het gelijkwaardig is zo helend.
Ik ben echt nog dagelijks dankbaar dat ik 5 jaar geleden naar de kliniek ben gegaan. Ik ben Bram dankbaar dat hij meteen zag dat jij mijn therapeut moest worden.
Mijn leven is in principe het zelfde gebleven maar ik heb geleerd er anders mee om te gaan.
Ik ben dankbaar voor de nabijheid die mij hebben geleerd dat ik hoe zwaar het soms ook is, het leven aankan.