Overzicht
Slikken of Stikken
Meindert Inderwisch, voormalig N.A.P.- geregistreerd psychotherapeut en 20 jaar werkzaam binnen de G.G.Z.-verslavingszorg, vertelt openhartig over zijn verslaving (in remissie) aan slaappillen. Hij kijkt van buiten (psychotherapeut) naar binnen en van binnen naar buiten (als ervaringsdeskundige). Zijn doel is om de , grotendeels verborgen, groep medicijnverslaafden (meer dan één miljoen geregistreerd in Nederland) te voorzien van een voorlichting die schromelijk tekortschiet. Hij biedt diverse wegen aan om ‘vrij’ te worden en geeft aan de hand van zijn eigen ervaringen en die van zijn cliënten, aan wat wél en wat vooral niet te doen, wanneer je er klaar voor bent om aan de ondoorzichtige wereld van de medicijnverslaving te ontsnappen.
Ik help Iedereen die een gesprekspartner zoekt.
De redenen daarvoor kunnen uiteenlopend zijn en er is geen fout onderwerp, er zijn geen domme vragen als het gaat om de broodnodige dialoog wanneer je ‘er’ zelf niet uitkomt.
In dit deel van de website noem ik een aantal gebieden waarin ik een zekere expertise heb opgebouwd door niet alleen theorie en ervaring te koppelen, maar ook door grondige research te hebben verricht.
Je kunt als relatietherapeut niet zorgvuldig genoeg zijn bij het werken aan het tot stand komen van een nieuwe dialoog. Deze mensen, die meer met elkaar delen dan ze nu wellicht kunnen ervaren of willen delen, hebben hun vertrouwen in mij gesteld. Dat is een zeldzaam iets en ik koester dat. Soms met fluwelen handschoentjes, een enkele keer met wat meer doortastendheid.
Als therapeut heb ik me te verhouden tot mensen. Daarbij werkt het niet wanneer ik me terugtrek in een ivoren toren, gewapend met wat vakliteratuur, om van daaruit de cliënt toe te spreken.
Het koppelen van de opleiding tot therapeut en het zelf in therapie zijn, maakte dat mijn plafond zich opende en ik verder kon met mijn bestaan.
Veel collega’s hebben hun praktijk buitenshuis. Ze hechten aan hun privacy of stilte of ze vinden het wellicht ethisch bedenkelijk om cliënten binnen te laten in hun persoonlijke ruimte.
Onlangs vroeg ik een vriend welke ‘titel’ ik mijzelf moest gegeven wanneer er werd geïnformeerd naar wat ik ‘deed’. Per slot van rekening was ik niet alleen therapeut, maar ook singer/songwriter, dichter/schrijver en – in een wat grijzer verleden – docent Engels.“Je bent een dichter!” antwoordde hij bijna verontwaardigd.